Voor de eerste keer had het Fitz-Joy 400-evenement in het zuidoosten van Idaho twee richtingen om uit te kiezen – beide vormden een lus van 400 mijl naar Utah en weer terug. We reikten uit naar Greg Dunham, de met de klok mee eindigende eerste plaats, voor een reflectie op zijn rit. Dat en foto’s van het evenement vind je hier.
Het is geen goed idee om tijdens onweer vast te zitten op een berg in het zuidoosten van Idaho. Ik was tot op het bot doorweekt op 80,0 m, met hagel en bliksem om me heen.
Ik had het afgelopen uur bij perfect weer geklommen en was bijna op de top van de klim toen de helderblauwe lucht veranderde in iets van Lord of the Rings . Wervelende zwarte wolken kwamen uit het niets aanwaaien, met overal bliksemflitsen. Ik was blij dat ik deze regenbroek had .
Binnen enkele minuten zakte de temperatuur. Ik werd bekogeld met regen en wind. Ik had het opgegeven om te bedenken hoe ik in deze puinhoop terecht was gekomen. Op dat moment ging het erom hoe ik eruit zou komen. Het kwam dichtbij. Identiteitskaart zie de flits en tel, 123 BOOM! Toen begon ik de statische opbouw te voelen. Mijn regenkleding plakte aan mijn armen en benen als een ballon aan lang haar. Toen besefte ik de waarheid van de zaak. Niet de verlichting, maar mijn angst. Dus ik sprong van mijn fiets en hurkte neer in de bliksemveilige positie, de manier waarop ze dat allemaal als kinderen hadden geleerd, met het hoofd in elkaar, de handen voor mijn oren.
Voel ik me veiliger dan dit? Dat is wat ik dacht. Of moet ik gewoon van deze berg afkomen?
Een kudde vee was ongeveer 30 meter van me verwijderd. Ze waren gewoon aan het rondhangen en het kon ze niet schelen dat ik daar was. Ze aten hun gras, keken naar me als Wie is deze idioot? Maar ik ging niet luisteren naar veiligheidsadviezen van een stel koeien.
Mijn besluit werd genomen toen de hagel begon. Het kwam snel en hard en het bonkte op mijn rug. De ijzige knikkers stuiterden op de grond, waar ze door de regen werden weggespoeld. Dit was de richting die ik nodig had.
Ik stapte weer op mijn fiets en begon aan mijn afdaling vanaf de berg Mordor. De afdaling was verraderlijk: glad, rotsachtig en erg nat. Ik had het gevoel dat ik een waterscooter had moeten hebben in plaats van een grindfiets. Ik had het koud en doorweekt tot op mijn botten. Mijn handen waren bevroren en werden gevoelloos, maar toen herinnerde ik me dat dit was waar ik voor kwam! Mijn gezicht straalde van een grote glimlach. Dat zijn de mooiste momenten.
De Fitz-Joy 400 is een adembenemende tour van meer dan 400 mijl door Zuidoost-Idaho met hoogtepunten zoals de Pioneer Historic Byway, een natuurreservaat en warmwaterbronnen. Het gaat over
Meer dan 40 fietsers stonden in de rij om deel te nemen aan dit evenement in Idaho Falls. We stapten uit Fitzgeralds Bicycles, een van de coolste winkels in de omgeving, en begonnen aan onze reis. Dit jaar besloot race-organisator Kevin Emery, die het ook op een enkele snelheid reed, voor een format met de klok mee of tegen de klok in. Veel renners spraken hun vreugde uit over dit format. De derde plaats, Greg Deemer, zei: Het was fantastisch om te kunnen stoppen en inchecken met rijders die de tegenovergestelde richting reden, aangezien ik merkte dat ik alleen reed na ongeveer 229 cm. andere richting was zo’n cool kenmerk van deze rit. Dit veranderde wat een eenzame rit had kunnen zijn in iets sociaals.
Ik heb de rit voltooid in 41 uur en 45 minuten, precies rond
Rijdend vanaf het ontbijt de dag nadat we de race hadden beëindigd, wisselden de nieuwe FKT-houder en winnaar van de race Abdul Mustafa en ik verhalen uit. Hij zei dat hij geloofde dat er iets mis met ons moest zijn. Wat maakt dat we deze dingen willen doen? Ik kon niet anders dan lachen van het lachen. Abdul eindigde de Fitz-Joy 400 in een verbluffende 38 uur en 25 minuten. Er was geen slaap. Gewoon trappen. Hij verklaarde: “Mijn hoogste momenten waren toen de route voor mij mooier werd.” Het schilderachtige, uitgestrekte en panoramische landschap was adembenemend.
Een verbazingwekkend kenmerk van deze evenementen is dat er een echt gemeenschapsgevoel is. Of je nu aan het racen bent of gewoon probeert te finishen, iedereen is zo cool! Het beste deel was het ontvangen en geven van high fives van ruiters die in de tegenovergestelde richting reden. Jonathan Black, een lokale bewoner, nodigde ons allemaal uit op zijn terrein van meerdere hectare voor het evenement. We konden elkaar ontmoeten, samen eten en elkaars rigs bekijken. Jonathan zei: “Rijden met coole mensen op coole fietsen op prachtige locaties.” Veel beter dan dat wordt het niet.
Resultaten Fitz-Joy 400 2021
- 1e algemeen: Abdullah Mustafa (
- Gregg Dunham (2e algemeen)
- 3e algemeen: Greg Deemer (
- 1e Vrouwen: Sarah Mulholland (
- Kevin Emery (eerste singlespeed)
